top of page

WARE LIEFDE IS KUNST: ART: CREATIVITEIT : LEVEN IN HET NU VERBONDEN MET JE ZIEL EN AL JE EMOTIES DIE JE KAN TOELATEN EN OMARMEN:HELEMAAL JEZELF ZIJN.



11:11 2024

Dit  is waar ware liefde voor mij om gaat.


Mijn kleinjongens gingen deze week een spelletje spelen, als voorbereiding gingen ze elk om beurt: 'de regels van de straat' benoemen. Ik liet hen... tot plots Regel 8: vertrouw niemand zei de jongste... ik zei vertrouw niemand... hmmm vertrouw jezelf en niet iedereen... en promp werd die regel nr 1.


Ik heb pas in mijn latere leven begrepen dat ik (als mijn ziel) alleen degene kan vertrouwen die mij laat 'voelen' dat ik 'veilig', dwz dat al mijn 'emoties' (waarom hebben we emoties een blog uit 2019) mogen en kunnen geuit worden. Dat kunnen enkel mensen die hun eigen emoties goed kennen, ze durven toelaten , er kunnen naar luisteren net door ze te toe te laten en te omarmen als deel van zichzelf.


Daardoor heb ik, hebben deze mensen ook 'controle' over hun eigen emoties leren krijgen en zullen ze die niet (meer) projecteren op anderen; dit noem ik pas: emotioneel volwassen, in balans, met als gevolg daarvan standvastig zijn.


Het is wat ik pas op latere leeftijd zag en hoe ik deze woorden van Carl Jung heb begrepen: de eerste helft van het leven is gewijd aan het vormen van een ego, de tweede helft is het naar binnen gaan en het loslaten ervan ... En ja we leren, dwz daarvoor (en misschien nog, want we leren elke dag..) heb ik er ook veel tegen 'gezondigd' net omdat ons ego werd aangeleerd als dat wat we zijn.


We zijn veel meer! En laat ons daarom vooral leren omgaan met onze eigen energie en onze eigen emoties zodat manipulatie (lees het manipuleren, werken op en met emoties van en door anderen ) uitgeroeid kan worden


Laat daarom ook duidelijk zijn dat de meeste mensen dit (nog) niet kunnen, deze kunst (energie waarnemen) niet bezitten net omdat 'emoties' (vooral degenen waar we het moeilijk, lastig mee hebben) verkeerd werden 'aangepakt'.


Dat is waarom chaos nu zo zichtbaar is in de wereld, de grote verandering, paradigmaverschuiving: de ene helft zijn mensen die (terug) en vanuit contact met hun ziel willen leven (naar binnen keren). De anderen leven nog vanuit het 'aangeleerde' ego, de illusie die is aangeleerd en voor deze chaos zorgt, het sinterklaasbstaatnietsyndroom dwz het wakker worden uit de illusie van waar ze ons jarenlang mee hebben zoet gehouden... ons in de pas mee lieten lopen...ons lieten geloven dat we enkel ons 'ego' zijn, afgescheiden door ons lichaam van elkaar maar eigenlijk in energie verbonden met elkaar wanneer je eenzelfde trilling hebt.


De vraag die je hierbij kan stellen: Met welke energie tril je (nog) mee? Is het jouw eigen ziele-energie of een 'aangeleerde' 'lagere energie' om erbij te kunnen horen?

Leef je vol-ledig (dwz kan je het volle aan maar ook het ledige?) , ben je heel, dwz ken je al je emoties of laat je enkel de 'zogenaamde' goede bestaan en verwerp je , onderdruk je nog wat werd aangeleerd als slecht?


Mensen die hun eigen emoties durven tonen en voelen zoals kleine kinderen dat nog doen staan mijns inziens in beter contact (vaak onbewust) met hun ziel, vaak ook hun innerlijk vuur, hun passie...


Mensen die zeggen je moet niet bang, niet boos.... niet verdrietig zijn... (maw voel u maar veilig bij mij, ik zorg wel voor jou...) zijn net mensen die 'de kunst' niet begrijpen hoe met emoties om te gaan.

Het zijn de 'lege' woorden ... de energie van degene die ze uitspreekt... en dan moet je vooral eerst leren naar hun daden kijken...(zie mijn blog : I'll meet you there...) en kijken / ervaren doen ze ook wat ze zeggen/ beloven...


"Dank je wel om mij daarstraks te troosten oma Christina, zei mijn kleinjongen nadat hij verdriet had voor het slapen gaan omdat mama er niet was... ik had hem laten wenen, zijn tranen waren echt en hij had mij toegelaten om hem op mijn schoot te nemen. Ik had hem gezegd dat het ok was dat hij verdrietig was... Ik had hem gevraagd waar hij moest aan denken en of hij wist wat precies hem zo verdrietig maakte... En daarna had ik hem laten vertellen over een mooie herinnering aan mama... en klaarde zijn gezichtje op.







Je moet daarom toch niet wenen, mama komt straks terug... ken je die (voorgekauwde) zinnetjes?

Pas op , ik deed er ook allemaal aan mee hoor :-)


Nu, uit eigen ervaring, denk ik dat kinderen voelen bij wie ze zich veilig voelen om hun emoties te uiten en ook dat eens hun emoties niet goed werden aangepakt, ze dan ook 'angst' ontwikkelen om ze opnieuw te uiten/ te tonen?

Ne grote jongen weent toch niet ...


Veilig, het betekent voor mij ook in de eerste plaats dat mensen standvastig kunnen zijn (teken van in balans zijn) en al zeker niet meedraaien met de wind...daar heb ik een allergie op.


Hoe kan je iemand 'vertrouwen' die meedraait met waar de wind vandaan komt? En ja ook daar heb ik een hele weg in afgelegd, en laat duidelijk zijn, allemaal niet geleerd op school/unief , wél uit persoonlijke ervaringen door naar binnen te gaan op zoek naar wat Ik, mijn ziel , nodig had, heeft, heb om me veilig = gelukkig! te voelen.


Ik kwam gelukkig in mijn leven een enkeling tegen die deze 'kunst' , luisteren naar je eigen emoties, onderzoeken of ze van jou of van een ander zijn, hanteert ...de meesten denken (hun ego denkt dat.... omdat het zo is aangeleerd....) dat ze het goed doen...maar tot nu toe kwam ik maar weinigen tegen die deze 'kunst' 'kunnen' hanteren. Gelukkig beoefenen meer en meer mensen deze 'kunst'.


Hoe vaak heb ik niet gehoord, ge moet daarvoor toch niet wenen, of trekt u dat toch zo niet aan...laat het los (nog zo nen boosdoener want de meesten kunnen je niet leren HOE je iets kan loslaten, zoals zo vaak ook gezegd wordt 'ontspan u' ... ik zeg altijd degenen die u bij 'ontspanning brengen zijn degenen die de kunst begrijpen... die helpen u ontspannen ipv dat ze zeggen ontspan u... (zoals dokters vaak zeggen... ;-))


Oh en wat ik met mijn kleinjongens doe dat leerde ik doordat ik zelf eerst moest leren wat 'ik', als mijn ziel, nodig had: een luisterend oor, iemand die meeluisterde naar mijn emoties (energie in beweging... wat heeft deze emotie veroorzaakt en kunnen we er gewoon naar kijken zonder er 'zwaar' aan te tillen...niet iemand die ze wegduwde ... wie kan omgaan met waar verdriet, vuur en passie?


Allemaal goed bedoelt daar niet van, maar meestal zijn het mensen die woorden uitspreken zonder de inhoud onder controle te hebben en zitten ze nog altijd in het aangeleerde ego.

Dat wil zeggen dat ze hun eigen emoties zelf (nog) niet hebben 'kunnen' toelaten, omarmen, dat wil dus zeggen dat ze hun eigen emoties (energie!) nog onderdrukken waardoor het bij hen voor mij NIET VEILIG VOELT...


Iemand die Al zijn emoties 'durft' uiten zoals een kind het ook doet (en wij (ik ook hoor :-)) het hen hebben afgeleerd omdat het wat : barbaars is een kind dat midden een supermarkt zijn woede op de grond uit? En opvoeding is dan dat men hen leert , dat het stout is ? En dat deze emoties onderdrukt moeten worden zodat we we 'beschaafde' (beschadigde zou ik zeggen) mensen kunnen zijn zoals een maatschappij het 'aanleert'?

Is het net niet omdat wij zelf onze emoties niet kunnen 'hanteren'/ kanaliseren net omdat we ze hebben leren onderdrukken door een 'wetenschappelijke' opvoeding?


Je zou je kunnen afvragen hoeveel 'weten' zij eigenlijk over energie, over emoties want dat is energie in beweging, over een gezonde geest in een gezond lichaam?


Is het niet duidelijk genoeg dat ze er al jaren NAAST zitten?


Misschien omdat ze zelf niet in staat zijn om te luisteren naar deze soms 'rauwe' energie en ze zodoende niet 'weten' hoe deze energie te kanaliseren op een gezonde manier? Dan maar leren onderdrukken, zijn we er ook vanaf ... wat we niet zien bestaat niet meer? Zoiets?


Ik heb geleerd dat ik mensen die geen 'verborgen' 'onderdrukte' emoties hebben, en hun pure, rauwe ook , zelf durven zijn, dat ik die mensen kan 'vertrouwen' en ik moet denken waarom kinderen zo geliefd zijn en wij hun emoties erbij nemen tot we ze naar 'onze' hand zetten?


Moeten we kinderen opvoeden door ze naar 'onze' hand te zetten zodat ze binnen een maatschappelijk door 'wetenschap' gestuurde mensen 'profiel' passen of gaan we kinderen leren luisteren naar wat 'emoties' komen vertellen , gaan we hen leren of het om hun emoties gaan of om emoties die ze bij anderen oppikken en binnenlaten (empaten en daarbij denk ik ADHD en aan autisme (zich afsluiten van toxische energie?) ... en hoe ze daarmee kunnen omgaan door ze niet te projecteren op anderen maar zelf te leren hanteren/ kanaliseren?



DE KUNST: ART: CREATIVITEIT : LEVEN IN HET NU VERBONDEN MET JE ZIEL:

I'll meet you there een blog dat ik schreef in 2022:


"De kracht van emotionele veiligheid, is waar je ziel tot rust komt."


Ik las net dit op facebook :


"Wanneer een man met zachtheid, respect en toewijding bij je blijft, zonder te wankelen, ontstaat er een ruimte voor heling. Het is in die geborgenheid, wanneer hij niet wegdeinst voor jouw kwetsbaarheid, je ziel kan ademen en je hart eindelijk veilig de rust vindt. In zijn aanwezigheid hoef je niets anders te zijn dan jezelf; hij ziet je, waardeert je en koestert wie je werkelijk bent.

Dat is het moment waarop je zenuwstelsel gaat ontspannen, omdat je niet langer je ziel constant hoeft te beschermen, begint het te genezen. Dit soort liefde laat je stralen met een natuurlijke, bijna magische glans—een glans die voortkomt uit de diepe rust in je ziel, die uit een diepere bron komt, een sprankeling die alleen verschijnt wanneer je in de diepte van je wezen voelt dat je veilig bent, dat je geliefd bent zonder masker of schild.

Dit gaat voorbij aan romantische woorden of gebaren—het is de stille, diepe zekerheid dat je gezien wordt, dat je gekoesterd wordt om wie je bent, niet om wie je zou kunnen zijn. In zo’n bedding van veiligheid en trouw ontwaakt je ware zelf. Je hoeft niets te bewijzen, niets te verdedigen. De onrust, de spanning, en de oude pijn smelten weg in de warmte van zijn constante aanwezigheid, als sneeuw in de ochtendzon.

Deze liefde is een zachte haven voor je ziel, een plaats waar je thuis mag komen, telkens opnieuw. Het is de emotionele veiligheid die je ziel al die tijd zocht, een liefde die niet op afstand blijft, maar die je omhult en draagt. Het is dan dat je begint te stralen—niet omdat iemand je een nieuwe glans heeft gegeven, maar omdat je eindelijk de ruimte voelt om jouw eigen licht volledig te laten schijnen.

From soulful love from soul to soul.

EsmeraldaX

 

9-11-2024"

Foto: Pinterest


Nog een weetje over mij: Ik ben niet PERFECT (jij wél? :-))

Naast dyslectici, doe ik ook aan schrijf- spellingsfoutjes. Ik laat mijn teksten niet meer nakijken/ verbeteren. Het channelen (mijn blogs, schrijfsels, downloads) is waar ik voor sta, het gaat om informatie/inzichten/begrijpen.

Wie bij mijn moet zijn, lees met mijn ‘trilling’ resoneert, begrijpt ook waarom ik doe wat ik doe.


Alles heeft te maken met de Paradigmaverschuiving van de wetenschap.


Wat pseudowetenschap werd, wordt genoemd 'ook' om ons klein te houden, zal met de nodige meettoestellen meer en meer aangetoond worden als echt . Het is de weg naar de nieuwe mens, de nieuwe aarde.


Delen van mijn artikels is toegestaan mits respect voor mijn werk en het vermelden van mijn website. Dank om de informatie over Empaten  (ondertussen heb ik geleerd dat ik een tweelingvlam ben en Nick mijn twin) te verspreiden en mijn werk te respecteren!

Comments


                                                                                      © Copyright 2019 Soulatwork.

bottom of page