Dichter bij waarheid, dichter bij je eigen bron, dichter bij jeZelf!

De leuwenpoort 08 08 2025, Volle maan 09 08 2025 en Pluto in waterman

Ik heb het moeilijk met mensen die liegen. Liegen als een eigen verhaal verzinnen en aandacht krijgen misschien omdat ze zelf niet bij de waarheid kunnen komen.

Het haalt bij mij verdriet naar boven , verdriet ook omdat de mensen die liegen worden geloofd omdat de leugen aanzien wordt als waarheid.

Verdriet , merk ik bij mezelf omdat 'iets' nog niet helemaal verwerkt is.

De leugens raken mij omdat de leugen de waarheid en de pijn die met waarheid te maken heeft niet kan helen net doordat de waarheid heel lang geleden door de leugen werd bedekt.

De leugen kreeg meer aandacht en werd als normaal beschouwd.

Het is een tijd dat we leren om eerlijk te zijn omdat het een kwaliteit is die de mens naar een betere wereld brengt. Eerlijkheid, waarheid heeft een hogere trilling dan de leugen dat een lage trilling heeft. Het onderscheidt meer en meer de 2 realiteiten waarin we op dit moment ook leven.

Ja hangt waarheid aan of je resoneert nog met mensen die liegen tegen jou omdat je zelf het onderscheidt niet hebt leren en daardoor kunt maken. Zo eenvoudig is het

Mijn verdriet corespondeert met iets waar ik me jaren niet bewust van was. Ik schreef al in een vorige blog hoe ik maar sinds een paar jaar weet dat ik als nog geen 3jaar mijn grootouders die op dezelfde 'hof' woonden en nonkel (aan vaders kant), naast onze tuin, zijn overleden.

Daarbij in dat jaar ook de geboorte van mijn jongste zus.

Het was een tijd waar emoties niet getoond werden. Een (film)kus in een film op tv werd iedereen al ongemakkelijk van, laat staan dat knuffelen bestond. Dus ook waar een leugentje om bestwil alles toedekte.

Liegen werd en wordt hierdoor door heel wat mensen als ‘normaal’ beschouwd in onze toch wel ‘dominante’ cultuur.

Zo gaat het bij advocaten niet om de waarheid (heeft iemand schuld aan zelfs moord) naar boven te brengen maar heel vaak om de waarheid verborgen te houden vooral wanneer men geen ‘directe bewijzen’ heeft.  Dàt is ons rechtssyteem. Wie er bedreven in is, komt weg met de leugen en het bedrog dat eraan kleeft.

Maw het liegen zit in onze cultuur zo ingebakken dat we het normaal zijn gaan vinden.

Het is echter niet gerekend op mensen die intuïtief de leugen van de waarheid kunnen onderscheiden. Waar kinderen vooral nog goed bedreven in zijn , maar al jong en snel anders wordt aangeleerd.

Wanneer iemand liegt, bedriegen ze, ze verbergen ze de waarheid en voor zichzelf en voor hun medemens.

Een kind/ empaat dat nog puur en zuiver is, voelt dat!

Alleen, hoe kan je bewijzen wanneer iemand liegt, de waarheid naar zijn hand zet omdat zij er baat bij hebben?

Bewijs maar eens als kind wat je voelt als je er in de eerste plaats nog geen woorden kan aan geven en 2. Er niemand bij je is om je te helpen er woorden aan te geven maar eerder aansturen omdat om wat je voelt te onderdrukken en toe te dekken door oa een leugentje voor zogenaamde ‘bestwil’ en/ of afleiding. (aangeleerde methodes die generaties werden doorgegeven).

Of hoe leert men een kind dat het emotioneel moeilijk/zwaar heeft, te breken en te sussen en te luisteren naar de leugen, leugen voor waarheid aan te nemen?

Waarheid zit achter het masker van de leugen. Maar gezien we hebben leren liegen en dàt zien als het ‘normaal’, is waarheid ook zo moeilijk herkenbaar voor degenen die nog resoneren met de leugens van anderen. Maw ze hebben zelf het onderscheidingsvermogen net omdat liegen 'normaal' is.

Echter wanneer jij tegen jezelf nog liegt, lieg je ook tegen mij. Het is een pad van bedrog dat eindigt in vernieling.

Mijn pad is het pad van de waarheid ook al doet waarheid pijn , het zal gaan om oude wonden die heropend worden om de leugen te kunnen zien en om te herstellen en te genezen en het is net daardoor opbouwend  

Het grote verschil met leugens is dat leugens altijd destructief / vernietigend zijn  De boemerang keert (vroeg of laat) steeds terug.

Mensen die resoneren met leugens, zijn zelf niet helemaal zuiver en puur, eerlijk.

We kunnen het niemand kwalijk nemen gezien het te maken heeft met wat wij als normaal leerden beschouwen.

Een leugentje om bestwil.

Het verdriet wanneer je omgeving tegen je liegt waardoor je de keuze leert maken dat ook te doen.

De keuze maken om waarheid te spreken is heel wat moeilijker in een wereld die leugen als normaal beschouwt.

De leugen zorgt echter voor onthechting. Waarheid zorgt voor verbinding omdat waarheid te maken heeft met vertrouwen en vertrouwen zorgt voor veiligheid, een veilige hechting waarop je kan vertrouwen.

Zo is mij nooit uitgelegd als kind toen mijn grootouders en broer van mijn vader kort na elkaar overleden wat er precies aan de hand was.

Toen in die tijd wisten mensen niet beter dan verhaaltjes te verzinnen en toch maar het kind (voor de bestwil van het kind)  af te leiden van wat het voelde.

Het verdriet werd niet gevoeld , niet besproken... Je ouders hadden al geleerd om sterk zijn en tranen waren een teken van zwakte... Zo ging dat toendertijd…  de emotie werd toegedekt met een mooi verhaal, het kind snapt het toch nog niet.

Maar wie snapt eigenlijk niet wat er werkelijk aan de hand is? Wie kan het niet uitleggen aan een kind dat verdriet en afscheid nemen bij het leven hoort?

Een kind weet wanneer er gelogen wordt en de waarheid niet gezegd. Met de leugen wordt de waarheid toegedekt.

Een denkwijze toendertijd nog, dat een kind nog ‘te klein’ was om het te begrijpen.

En hoe denkt een volwassen die die geleerd heeft en zelf ook nog liegt, dat de andere te klein/ te dom is en niet doorheen hun verhaaltjes en leugens kunnen zien?

Voor iemand die geleerd heeft te liegen is dàt normaal. Men kijkt niet verder en men komt er vaak goed mee weg.

Wat triggert mij in mensen die ik ken en die andere verhalen vertellen alsof ze vergeten zijn dat ik er bij was en ik mij het ‘juiste verhaal, de waarheid, herinner.

Waarom herinneren zij het zich anders?

En of is het aan mij om leugenaars te exposen? Neen, de boemerang (de pijn die aan de leugen hangt)  komt vroeg of laat terug in hun eigen gezicht.

Eén ding wat ik heb geleerd is dat mensen die met leugens resoneren, zelf erhaaltjes verzinnen om likes , om goed te worden gevonden, om erbij te horen... voelen zich 'ongemakkelijk' omdat ze hoogst waarschijnlijk diep down weten dat wij hun leugens doorzien.

s

Waarom doet het zien dat anderen leugen mij (nog )pijn?

Omdat het mij herinnert aan mijn kindjaren , waar ik door de leugen nooit mijn verdriet om het heengaan van grootouders, de pijn te voelen van mijn ouders die deden alsof om mij te ‘sparen’, een plaats heb kunnen geven.

Want zo denk ik moet het in die tijd zijn gegaan. Wetende dat emoties bij ons thuis onder de mat werden geveegd.

Alsof als ze onder de mat, niet zichtbaar lagen, er niet waren , er niet zijn.

Ik verwijt niemand iets, het was een tijdsgeest waar ik in geboren ben om dit nu te kunnen schrijven en benoemen omdat ik zie dat we nu in een tijd gekomen zijn om elkaar te helpen om waarheid te spreken.

Want als jij niet eerlijk bent met jezelf, ben je ook niet eerlijk met mij en dat drijft een wing tussen onze verschillende realiteiten die steeds verder uit elkaar drijven.  

De leugens van anderen zullen mij blijven triggeren zolang ik  mijn eigen rouwproces als kind niet volledig heb aangepakt. Maw de pijn, het verdriet dat ik ervaar bij iemand die liegt (wat zijn oorsprong kreeg in mijn kindjaren) ook ga voelen.

Deze volle maan brengt dit bij mij na het getriggerd worden van mensen die ik “betrap” op niet eerlijk zijn/ leugens.

Verdriet is een primaire emotie. Bij heel wat mensen is de secundaire emotie boosheid, woede, nijd , jaloezie …

Onder verdriet zit Liefde zei ik vroeger tegen mijn studentjes , ween maar want tranen is pijn dat je lichaam verlaat. Hou het niet in, krop het niet op... laat energie stromen ook met tranen.

Je moet er enkel voor zorgen dat je verdriet niet aan verhalen gaat koppelen nog iets wat mij werd aangeleerd als kind.

Verhalen weg van waarheid die ervoor zorgen dat je net door de verhalen in je hoofd gaat lijden.

Waarheid is een ander soort pijn, het is helend, genezend. Een pijn die je voelt bij elke leugen die je over anderen en jezelf hebt geloofd, die je hebt geloofd en aangenomen als waarheid en net doordat je dit nu pas begrijpt nu ook maar kan loslaten

Dichter bij waarheid, dichter bij je eigen bron, dichter bij jezelf!

Waar heb jij gevoeld dal kind dat je ouders niet eerlijk waren tegen jou om jouw of hun bestwil? Wat heeft jou pijn/ verdriet gedaan?

Waar wordt je nog boos van en wat heeft het te maken met iets oud dat werd aangeleerd?

Waar, met welke mensen resoneer jij nog? Mensen die waarheid spreken of mensen die je met leugens klein willen houden enkel en alleen omdat zij er zelf baat bij hebben? Kan jij het onderscheid al zien/ ervaren?

Omdat waarheid een hoge trilling heeft en de leugen een lagere trilling is.

Mijn waarheid , jouw waarheid kunnen elkaar ontmoeten in DE WAARHEID. I'll meet you there.

Nog een weetje over mij: Ik ben niet PERFECT (jij wél? :-))

Naast dyslectici, doe ik ook aan schrijf- spellingsfoutjes. Ik laat mijn teksten niet meer nakijken/ verbeteren. Het channelen (mijn blogs, schrijfsels, downloads) is waar ik voor sta, het gaat om informatie/inzichten/begrijpen.

Wie bij mijn moet zijn, lees met mijn ‘trilling’ resoneert, begrijpt ook waarom ik doe wat ik doe.

Alles heeft te maken met de Paradigmaverschuiving van de wetenschap.

Wat pseudowetenschap werd, wordt genoemd 'ook' om ons klein te houden, zal met de nodige meettoestellen meer en meer aangetoond worden als echt . Het is de weg naar de nieuwe mens, de nieuwe aarde.

Delen van mijn artikels is toegestaan mits respect voor mijn werk en het vermelden van mijn website. Dank om de informatie over Empaten  (ondertussen heb ik geleerd dat ik een tweelingvlam ben en Nick mijn twin) te verspreiden en mijn werk te respecteren!